ΑΠΟ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΤΟΥ ΥΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ Το αίμα του "ΙΔΙΟΥ" του Θεού, ως "Διαθέμενου" της Καινής Διαθήκης

Ένα εδάφιο ΚΑΤΑΠΕΛΤΗΣ εναντίον της Αριανιστικής αίρεσης που διακρατεί η Σκοπιά, είναι το εδάφιο που θα δούμε σε αυτό το άρθρο. Γι' αυτό η Σκοπιά φρόντισε ΝΑ ΤΟ ΝΟΘΕΥΣΕΙ κατά τη συνήθειά της.

Πράξεις 20/κ: 28:

Αρχαίο Ελληνικό Κείμενο	Ελληνική ΜΝΚ τής Σκοπιάς
Προσέχετε ουν εαυτοίς και παντί τω ποιμνίω εν ω υμάς το Πνεύμα το Άγιον έθετο επισκόπους, ποιμαίνειν την εκκλησίαν του Κυρίου και Θεού, ην περιεποιήσατο* δια του ιδίου αίματος.	Προσέχετε τους εαυτούς σας και όλο το ποίμνιο, μέσα στο οποίο το άγιο Πνεύμα σας διόρισε επισκόπους για να ποιμαίνετε την εκκλησία του Θεού την οποία αγόρασε με το αίμα του ιδίου του Γιου του.
* "Περιεποιήσατο": Προέρχεται από το: "Περιποιέω", που σημαίνει: "σώζω από τον κίνδυνο διατηρώ, παρέχω, προμηθεύω". Το ότι αναφέρεται κάποιο μέσο, δίνει την έννοια: "διασώζω για τον εαυτό μου, επιφυλάσσω για τον εαυτό μου, προμηθεύω στον εαυτό μου". Στην προκειμένη περίπτωση, μιλάει για τον Θεό (παράβαλλε Α΄ Τιμόθεον γ: 13. Ψαλμός ογ: 3). Στις ανωτέρω παραθέσεις, παρατηρούμε δύο βασικές διαφορές της ΜΝΚ της Σκοπιάς, από το πρωτότυπο κείμενο. Η μία είναι, ότι στη ΜΝΚ δεν υπάρχουν οι λέξεις "Κυρίου και", και η δεύτερη διαφορά, είναι ότι ΠΡΟΣΘΕΤΟΥΝ τη φράση: "του Γιου του", αλλάζοντας πλήρως το νόημα του εδαφίου. Με την πρώτη διαφορά δεν θα ασχοληθούμε, καθώς κάποια κριτικά κείμενα δεν περιέχουν τις λέξεις: "Κυρίου και", αλλά λένε κατ' ευθείαν: "την εκκλησίαν του Θεού", επειδή προφανώς σε αυτή τη μορφή υπάρχει σε κάποια αρχαία κείμενα. Έτσι, δεν θα καταλογίσουμε στη Σκοπιά ως λάθος αυτή την παράλειψη. Όμως για τη δεύτερη διαφορά, την προσθήκη των λέξεων: "του Γιου του" από τη Σκοπιά, έχουμε να πούμε πολλά! Τι σημαίνει: "την εκκλησίαν του Θεού, ην περιεποιήσατο δια του ιδίου αίματος"; Για ποιο αίμα μιλάει το χωρίο; Και ο πιο αγράμματος, καταλαβαίνει εδώ, ότι το υποκείμενο της πρότασης είναι ο Θεός. Άρα για τον Θεό μιλάει. Πώς ξαφνικά προσθέτει η Σκοπιά εδώ τον "Γιο του"; Η πρόταση αυτή, μεταφράζεται στη δημοτική ως εξής: "...την Εκκλησία του Θεού, την οποία διέσωσε για τον εαυτό του (ή έστω "αγόρασε" κατά τη Σκοπιά) δια του ΔΙΚΟΥ ΤΟΥ αίματος". Για ποιον μιλάει το χωρίο; Για τον Θεό. Δια ποιου αίματος προμήθευσε στον εαυτό Του την Εκκλησία; "ΔΙΑ ΤΟΥ ΔΙΚΟΥ ΤΟΥ ΑΙΜΑΤΟΣ". Όχι δια του αίματος "του γιου του", όπως διαστρέφει το εδάφιο η Σκοπιά, για να μην παραδεχθεί ότι ο Χριστός είναι ο Θεός. Η Σκοπιά, αν άφηνε το εδάφιο όπως είναι, ο οπαδός της θα έβλεπε, ότι αυτός που έχυσε το αίμα Του, αυτός που σταυρώθηκε για να διασώσει την Εκκλησία, είναι ο Θεός, και μάλιστα με οριστικό άρθρο!!! Θα αντιλαμβανόταν ότι ο Χριστός ΕΙΝΑΙ ο Θεός. Έτσι, για να συνεχίσει να πλανάει τους οπαδούς της, η Σκοπιά πρόσθεσε στην Αγία Γραφή τις λέξεις "του Γιου Του", για να μη δουν αυτή την ταύτιση του Γιου με τον Θεό. Αν ήθελε ο Λουκάς να μιλήσει για τον "Γιο", δεν θα το έγραφε; Θα το άφηνε στη Σκοπιά; Με ποιο δικαίωμα η Σκοπιά διαστρέφει την Αγία Γραφή και πλανάει τόσους ανθρώπους, δίνοντάς τους ένα διαστρεβλωμένο κείμενο ως "Αγία Γραφή"; Και για να μη μείνει η παραμικρή αμφιβολία στους Μάρτυρες της Σκοπιάς, ότι ο Λουκάς ήξερε πολύ καλά τι έγραφε στις Πράξεις, και δεν εννοούσε το αίμα "του Γιου", αλλά του Θεού, θα το δείξουμε και από άλλο σημείο της Αγίας Γραφής, από τον Παύλο, στους Εβραίους 9/θ: 16-20: "16 όπου γαρ διαθήκη, θάνατον ανάγκη φέρεσθαι του διαθεμένου· 17 διαθήκη γαρ επί νεκροίς βεβαία, επεί μήποτε ισχύει ότε ζη ο διαθέμενος. 18 Οθεν ουδ' η πρώτη χωρίς αίματος εγκεκαίνισται· 19 λαληθείσης γαρ πάσης εντολής κατά τον νόμον υπό Μωϋσέως παντί τω λαω, λαβών το αίμα των μόσχων και τράγων μετά ύδατος και ερίου κοκκίνου και υσσώπου, αυτό τε το βιβλίον και πάντα τον λαόν ερράντισε 20 λέγων: Τούτο το αίμα της διαθήκης ης ενετείλατο προς υμάς ο Θεός." Ο "διαθέμενος" της διαθήκης, είναι αυτός που την κάνει. Ποιος έκανε τη Διαθήκη; Ο Θεός. Άρα ποιος πρέπει να πεθάνει για τη διαθήκη; Ποιανού το αίμα πρέπει να χυθεί για τη διαθήκη; "του διαθέμενου", δηλαδή ΤΟΥ ΘΕΟΥ, όπως σαφώς φαίνεται στο τέλους του εδαφίου αυτού, και όπως σαφέστερα λέει λίγο πιο πριν ο Παύλος: "Ότι αύτη η διαθήκη ην διαθήσομαι τω οίκω Ισραήλ μετά τας ημέρας εκείνας, λέγει Κύριος· διδούς νόμους μου εις την διάνοιαν αυτών, και επί καρδίας αυτών επιγράψω αυτούς, και έσομαι αυτοίς εις Θεόν, και αυτοί έσονταί μοι εις λαόν" (Εβραίους 8/η: 10). Και τα λόγια αυτά ο Παύλος, τα παραθέτει από τον Ιερεμία 31/λα: 31-34 (38/λη: Ο΄). Και εκεί δεν λέει: "λέγει Κύριος", αλλά στο Εβραϊκό, λέει: "λέγει Γιαχβέ". Ο Γιαχβέ είναι ο "διαθέτης" της διαθήκης. Και αυτό το ξέρει η Σκοπιά, γι' αυτό στη ΜΝΚ, τόσο στην προς Εβραίους, όσο και στον Ιερεμία, στα εδάφια αυτά, δεν γράφει τον διαθέτη ως "Κύριο", αλλά ως "Ιεχωβά". Στηρίζεται στην άγνοια των οπαδών της, και τολμάει να το γράφει, γιατί κανείς τους δεν το καταλαβαίνει, μια και έχουν μάθει να τρώνε "μασημένη" τροφή, και δεν κατανοούν τι διαβάζουν. Πώς λοιπόν πέθανε ο Γιαχβέ και έχυσε το αίμα του ως διαθέτης, αν ο Χριστός δεν είναι και Αυτός Γιαχβέ; Εδώ ο Παύλος ΕΞΗΓΕΙ τι εννοούσε ο Λουκάς για το αίμα "του Ιδίου" του Θεού. Εκτός κι αν εκτός από τον Λουκά, ούτε ο Παύλος δεν ήξερε τι έλεγε. Εκτός αν πρέπει να πετάξουμε την Αγία Γραφή, και να δεχόμαστε τυφλά όσα διαστρέφει ΚΑΙ ΝΟΘΕΥΕΙ η Σκοπιά. Ελπίζουμε οι Μάρτυρες της Σκοπιάς, να καταλάβουν κάποτε, ότι πιστεύουν σε μια διαστρεβλωτική οργάνωση, σε ένα διαστρεβλωμένο κείμενο αντί για την Αγία Γραφή, και να φύγουν το συντομότερο από αυτή την εξαπάτηση, στην οποία τους υποβάλλουν άνθρωποι τους οποίους δυστυχώς συνεχίζουν να εμπιστεύονται.