Εἶναι ἐνδιαφέρον, ὅτι αὐτοί πού δῆθεν εἶναι οἱ μόνοι πού κηρύττουν τό ὄνομα αὐτό, ὄχι μόνο τό προφέρουν λάθος, ἀλλά ἐπίσης ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ σέ ποιόν ἀπευθύνεται!
Συνεχίζοντας τή σειρά τῶν μελετῶν γιά τό ὄνομα: ΄΄Γιαχβέ΄΄, θά ἀσχοληθοῦμε μέ κάτι ἀκόμα, πού ἐλπίζουμε ὅτι θά κάνει τούς αὐτοαποκαλούμενους ΄΄Μάρτυρες τοῦ Ἰεχωβά΄΄, νά σκεφτοῦν.
Οἱ ἄνθρωποι αὐτοί, πιστεύουν ὅτι ξεχωρίζουν ἀπό τούς ἄλλους πού ὁμολογοῦν τόν Ἰησοῦ Χριστό, στό ὅτι δῆθεν ΄΄μόνο αὐτοί ὁμολογοῦν τό ὄνομα τοῦ Ἰεχωβά Θεοῦ΄΄, καί συνεπῶς μόνο αὐτοί εἶναι σέ θέση νά διαφωτίσουν τόν κόσμο γιά αὐτό τό σημαντικό ὄνομα. Σέ ἄλλες μελέτες, ἀσχοληθήκαμε μέ τό πόσο σημαντικό εἶναι αὐτό τό ὄνομα γιά τή σωτηρία μας, καί μέ τή σημασία του, τήν ὁποία οἱ ὀπαδοί τῆς ἐταιρίας Σκοπιά ἀγνοοῦν. Μένει λοιπόν νά ἀσχοληθοῦμε μέ κάτι ἀκόμα, πού ἐπίσης ἀγνοοῦν. Καί αὐτό πού ἀγνοοῦν, εἶναι ὅτι τό ὄνομα Γιαχβέ, δέν τό ἔχει μόνο ὁ Πατέρας, ἀλλά καί ὁ Υἱός καί τό Ἅγιο Πνεῦμα!
Στή μελέτη μας μέ θέμα: "Διά ποιοῦ ὀνόματος σωζόμαστε;" παραθέσαμε σάν δεῖγμα, τό Ρωμαίους 10/ἴ΄ 9 - 15, ὅτι ἐκεῖ ὁ Ἰησοῦς Χριστός ὀνομάζεται: Γιαχβέ. Ἐδῶ, θά δοῦμε μερικά ἀκόμα, ἀπό τά ἀναρίθμητα σχετικά ἐδάφια. Τά παρακάτω χωρία τῆς Ἁγίας Γραφῆς πού θά παραθέσουμε, θά ἀποδείξουν στούς ἀνθρώπους αὐτούς, ὅτι κηρύτουν ἕνα ὄνομα τοῦ ὁποίου ἀγνοοῦν ὄχι μόνο τή σημασία, ἀλλά ἀγνοοῦν πολλά καί γι' Αὐτόν πού τό ἐπέλεξε γιά τόν ἑαυτό Του.
Οἱ ΄΄Γιαχβέ΄΄ τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης
Ἠσαΐας 48/μή΄ 12 - 16: ΄΄Ἄκουσόν μου Ἰακώβ, καί Ἰσραήλ τόν ὁποῖον Ἐγώ ἐκάλεσα. Ἐγώ αὐτός εἶμαι. Ἐγώ ὁ πρῶτος, ἐγώ καί ὁ ἔσχατος. Καί ἡ χείρ μου ἐθεμελίωσε τήν γῆν, καί ἡ δεξιά μου ἐμέτρησε μέ σπιθαμήν τούς οὐρανούς. Ὅταν καλῶ αὐτούς παρίστανται ὁμού. Συνάχθητε, πάντες σεῖς, καί ἀκούσατε. Τίς ἐκ τούτων ἀνήγγειλε ταῦτα; Ὁ Γιαχβέ ἠγάπησεν αὐτόν. (Τόν Ἰσραήλ). Ὅθεν θέλει ἐκπληρώσει τό θέλημα Αὐτοῦ ἐπί τήν Βαβυλώνα, καί ὁ βραχίων Αὐτοῦ θέλει εἶσθαι ἐπί τούς Χαλδαίους. Ἐγώ, Ἐγώ ἐλάλησα. Ναί, ἐκάλεσα αὐτόν. Ἔφερα αὐτόν, καί Ἐγώ θέλω εὐοδώσει τήν ὁδόν αὐτοῦ. Πλησιάσατε πρός ἐμέ, Ἀκούσατε τοῦτο. Ἀπ' ἀρχῆς, δέν ἐλάλησα ἐν κρυπτῷ. Ἐξότου ἔγεινε τοῦτο, Ἐγώ ἤμην ἐκεῖ. Καί τώρα, Γιαχβέ ὁ Θεός, ἀπέστειλεν Ἐμέ καί τό Πνεῦμα Αὐτοῦ΄΄.
Ἄς δοῦμε τώρα πιό ἀναλυτικά αὐτό τό χωρίο. Ποιός μιλάει; Μά φυσικά ὁ Γιαχβέ, γιατί Αὐτός εἶναι ΄΄ὁ Πρῶτος καί ὁ Ἔσχατος΄΄ πού ΄΄θεμελίωσε τή γῆ΄΄, καί ΄΄ἐκάλεσε τόν Ἰσραήλ΄΄ ἐξ' Αἰγύπτου. Καί ἐνῶ ὁ Γιαχβέ μιλάει, ξαφνικά μιλάει γιά ἄλλον Γιαχβέ! Λέει: ΄΄Ὁ Γιαχβέ ἠγάπησεν αὐτόν΄΄... ΄΄Θά ἐκπληρώσει τό θέλημα Αὐτοῦ...΄΄ Μά ἄν μόνο ὁ Πατέρας ὀνομάζεται ΄΄Γιαχβέ΄΄, καί μιλάει ὁ Πατέρας, τότε πῶς ἀναφέρεται σέ ἄλλον Γιαχβέ; Καί συνεχίζει νά μιλάει, πάλι ὡς ΄΄Γιαχβέ΄΄, σέ πρῶτο πρόσωπο, λέγοντας: ΄΄Ἐγώ, Ἐγώ ἐλάλησα. Ναί, ἐκάλεσα αὐτόν. Ἔφερα αὐτόν, καί Ἐγώ θέλω εὐοδώσει... Ἐγώ ἤμην ἐκεῖ ΄΄. Καί ξαφνικά, ἀλλάζει πάλι πρόσωπο, καί μᾶς πληροφορεῖ, ὅτι: ΄΄Καί τώρα, Γιαχβέ ὁ Θεός, ἀπέστειλεν Ἐμέ καί τό Πνεῦμα Αὐτοῦ΄΄. Δηλαδή, ὁ Γιαχβέ ὁ Θεός, στέλνει τόν Γιαχβέ, πού μας μιλάει!
Ἄς δοῦμε ἄλλο ἕνα παρόμοιο χωρίο:
Ζαχαρίας 2/β΄ 5- 11: ΄΄Διότι Ἐγώ, λέγει Γιαχβέ, θέλω εἶσθαι εἰς αὐτήν τεῖχος πυρός κυκλῶ, καί θέλω εἶσθαι πρός δόξαν ἐν μέσῳ αὐτῆς. Ὤ! ὤ! Φεύγετε ἀπό τῆς γῆς τοῦ Βορρᾶ, λέγει Γιαχβέ. Διότι σας διεσκόρπισα πρός τούς τέσσαρας ἀνέμους τοῦ οὐρανοῦ, λέγει Γιαχβέ. Ὤ! διασώθητι Σιῶν ἡ κατοικοῦσα μετά τῆς θυγατρός τῆς Βαβυλῶνος. Διότι οὕτω λέγει ὁ Γιαχβέ τῶν δυνάμεων. Μετά τήν δόξαν μέ ἀπέστειλε πρός τά ἔθνη, τά ὁποῖα σας ἐλεηλάτησαν. Διότι ὅστις ἐγγίζει ἐσᾶς, ἐγγίζει τήν κόρην τοῦ ὀφθαλμοῦ Αὐτοῦ. Διότι, ἰδού Ἐγώ, θέλω σείσει τήν χεῖρά μου ἐπ' αὐτά, καί θέλουσιν εἶσθαι λάφυρον εἰς τούς δουλεύοντας αὐτά. Καί θέλετε γνωρίσει ὅτι ὁ Γιαχβέ τῶν δυνάμεων μέ ἀπέστειλε. Τέρπου καί εὐφραίνου, θύγατερ Σιῶν. Διότι, ἰδού Ἐγώ ἔρχομαι, καί θέλω κατοικήσει ἐν μέσῳ σου, λέγει Γιαχβέ. Καί ἔθνη πολλά θέλουσιν ἑνωθεῖ μετά τοῦ Γιαχβέ ἐν τή ἡμέρα ἐκείνη . Καί θέλουσιν εἶσθαι λαός μου. Καί θέλω κατοικήσει ἐν μέσῳ σου, καί θέλεις γνωρίσει ὅτι ὁ Γιαχβέ τῶν δυνάμεων μέ ἐξαπέστειλε πρός σέ΄΄.
Ὁ πρῶτος Γιαχβέ, πού λέει: ΄΄θέλω εἶσθαι εἰς αὐτήν τεῖχος πυρός κυκλῶ΄΄, εἶναι τό Ἅγιο Πνεῦμα. Αὐτό ἀναφέρεται σέ δεύτερο Γιαχβέ, ὁ ὁποῖος λέει γιά τόν ἑαυτό του, ὅτι ΄΄στάλθηκε νά σείσει τό χέρι τοῦ πρός τά ἔθνη, καί νά κατοικήσει στή Σιῶν, καί νά ἑνώσει τά ἔθνη μέ τό λαό Του΄΄. Καί φυσικά, αὐτός ὁ δεύτερος Γιαχβέ, εἶναι ὁ Ἰησοῦς Χριστός, πού στάλθηκε ἀπό τόν Πατέρα του, νά κατοικήσει στή Σιῶν, καί νά καλέσει τά ἔθνη στήν Ἐκκλησία του. Τέλος, αὐτός ὁ δεύτερος Γιαχβέ, μιλάει γιά ἕναν τρίτο Γιαχβέ, ὁ ὁποῖος ΄΄τόν ἀπέστειλε΄΄, καί πού ΄΄ὅποιος ἀγγίζει τό λαό τοῦ ἀγγίζει τήν κόρη τοῦ ὀφθαλμοῦ του΄΄. Ἔτσι καί ὁ Πατέρας καί ὁ Υἱός καί τό Ἅγιο Πνεῦμα, εἶναι Γιαχβέ.
Ἄς μή φαίνεται παράξενο στόν ἀναγνώστη ὅτι καί οἱ τρεῖς τους ἔχουν τό ἴδιο ὄνομα. Καί σήμερα σέ κάθε οἰκογένεια, ὅλη ἡ οἰκογένεια, φέρει ἕνα ἐπώνυμο. Δέν εἶναι λοιπόν ὄνομα προσώπου τό ΄΄Γιαχβέ΄΄, ὅπως θέλει νά διδάσκει ἡ ἐταιρία Σκοπιά. Εἶναι ὄνομα τῆς οὐσίας τοῦ Θεοῦ, ὅπως δείξαμε στή μελέτη: ΄΄Ἡ σημασία τοῦ ὀνόματος Γιαχβέ΄΄. Ἐκεῖ, ἀποδείξαμε ὅτι ΄΄Γιαχβέ΄΄ σημαίνει: ΄΄ὁ Εἶναι΄΄, κάτι πού δηλώνει τήν οὐσία τοῦ Θεοῦ, καί ὄχι τήν ἰδιαιτερότητα τοῦ προσώπου. Καί ὅπως τά μέλη μίας οἰκογένειας ἔχουν τήν ἴδια οὐσία καί τό ἴδιο ὄνομα, ἔτσι καί τά πρόσωπα τῆς Θεότητας, (ὁ Πατέρας, ὁ Υἱός καί τό Ἅγιο Πνεῦμα), ὅπως μόλις διαβάσαμε στήν Ἁγία Γραφή, ἔχουν καί οἱ τρεῖς τό ἴδιο ὄνομα: ΄΄Γιαχβέ΄΄. Αὐτό εἶναι τό κοινό ὄνομα, (κάτι σάν ἐπώνυμο θά λέγαμε) τῶν τριῶν προσώπων, πού βρίσκονται κατά φύσιν ἔξω ἀπό τό χῶρο καί τό χρόνο, καί συνεπῶς ἔχουν τήν ἴδια οὐσία.
Μέ αὐτό ἄλλωστε συμφωνεῖ καί ἡ Καινή Διαθήκη, ὅταν στό Ματθαῖος 28/κή΄ 19 λέει: ΄΄Πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τά ἔθνη, βαπτίζοντες αὐτούς εἰς ΤΟ ΟΝΟΜΑ τοῦ Πατρός, καί τοῦ Υἱοῦ, καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος΄΄. Δέν λέει: ΄΄εἰς τά ὀνόματα΄΄, σάν νά πρόκειται περί πολλῶν, ἀλλά ΄΄εἰς τό ὄνομα΄΄, δηλαδή στό ἕνα, στό κοινό ὄνομα τῶν τριῶν αὐτῶν προσώπων. Τά ἐδάφια πού παραθέσαμε προηγουμένως, εἶναι ἐπίσης χαρακτηριστικά της διάκρισης μεταξύ τῶν προσώπων τῆς Θεότητος.
Τό ὅτι ἐκεῖ φαίνεται ἡ διάκριση τῶν τριῶν ΄΄Γιαχβέ΄΄, δίνει μία ἀπάντηση καί σέ ἐκείνους πού (κακῶς) ἀκολουθοῦν τήν αἵρεση τοῦ Σαβέλιου, ὅτι δηλαδή ὁ Πατέρας ὁ Υἱός καί τό Ἅγιο Πνεῦμα, εἶναι δῆθεν ἕνα καί ὄχι τρία πρόσωπα. Στά ἐδάφια αὐτά ὅμως, φάνηκε καθαρά, ὅτι ὑπάρχει διάκριση μεταξύ του Γιαχβέ Πατέρα, ἀπό τόν Γιαχβέ Υἱό, καί τόν Γιαχβέ Ἅγιο Πνεῦμα.
Ὁμοίως πρός τά παραπάνω χωρία, στό Ἀβδιού 1, λέει: ΄΄Οὕτω λέγει Γιαχβέ ὁ Θεός περί τοῦ Ἐδώμ: Ἠκούσαμεν ἀγγελίαν παρά Γιαχβέ...΄΄ Καί ἐδῶ ἐπίσης, ὁ Γιαχβέ, ΄΄ἄκουσαν΄΄, (Πληθυντικός ἐπειδή ἦταν δυό), ΄΄ἀγγελίαν παρά (τρίτου) Γιαχβέ ΄΄.
Γένεσις 18/ἰη΄ 1. 19/ἴθ΄ 24: ΄΄Καί ἐφάνη εἰς αὐτόν ὁ Γιαχβέ εἰς τᾶς δρῦς Μαμβρή... Καί Γιαχβέ ἔβρεξεν ἐπί Σόδομα καί Γόμορρα θεῖον καί πῦρ παρά Γιαχβέ ἐξ' οὐρανοῦ΄΄ Σύμφωνα μέ τήν ἀφήγηση, ὁ Γιαχβέ (Υἱός) εἶχε πάει στόν Ἀβραάμ, στίς δρῦς Μαμβρή, συνοδεία δυό ἀγγέλων. Κατόπιν, μετά τήν ἐπίσκεψη αὐτή, γίνεται ἡ προειδοποίηση τοῦ Λώτ ἀπό τούς δυό ἀγγέλους, γιά τήν καταστροφή τῶν Σοδόμων καί Γομόρων, ἐνῶ ὁ ΄΄Γιαχβέ Υἱός΄΄ φεύγει. (ἰη΄ 16, ὡς ἴθ΄ 1). Τέλος, ὅταν ὁ Λώτ ἀπομακρύνεται ἀπό τίς καταδικασμένες πόλεις, Ὁ ΄΄Γιαχβέ (Ἅγιο Πνεῦμα), ἔβρεξε φωτιά παρά Γιαχβέ (Πατρός), ἐξ' οὐρανοῦ΄΄.
Οἱ ΄΄Γιαχβέ΄΄ τῆς Καινῆς Διαθήκης
Ἄν καί θά μπορούσαμε νά γράψουμε τόμους μέ παρόμοια ἐδάφια τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, ἄς δοῦμε καί μερικά ἀπό τά ἀμμέτρητα τῆς Καινῆς, πού δείχνουν ὅτι ὁ Υἱός λέγεται κι αὐτός Γιαχβέ. (Σέ ἄλλη μελέτη εἴδαμε ἤδη τό Ρωμαίους 10/ἴ΄ 9 - 14). Βέβαια, ἡ Καινή Διαθήκη δέν ἀναφέρει πουθενά τό ὄνομα: ΄΄Γιαχβέ΄΄, ὅμως ἀναφέρει τήν Ἑλληνική του μετάφραση, ΄΄ὁ Εἶναι΄΄, ἤ ΄΄ὁ Ὧν΄΄.
Θά δοῦμε λοιπόν ἐδάφια, ὅπου ὁ Ἰησοῦς Χριστός, ὀνομάζεται:΄΄Ὁ Ὧν΄΄, καθώς καί ἄλλα πού παραθέτουν ἀπό τήν Παλαιά Διαθήκη, καί ἐφαρμόζουν στόν Ἰησοῦ Χριστό προφητεῖες, πού ἀναφέρονται στόν Γιαχβέ.
Ρωμαίους 9/θ΄ 4 - 5: ΄΄Οἵτινες εἰσιν Ἰσραηλίται,... ἐξ ὤν ὁ Χριστός τό κατά σάρκα, ὁ Ὧν ἐπί πάντων Θεός εὐλογητός εἰς τούς αἰώνας΄΄
Εἶναι σημαντικό τό νά πιστέψουμε ὅτι ὁ Ἰησοῦς Χριστός εἶναι ΄΄ὁ Ὧν΄΄, ὁ Γιαχβέ: Ἰωάννης 8/ἡ΄ 21 - 29: ΄΄...ἐάν γάρ μή πιστεύσητε ὅτι Ἐγώ Εἰμι, (Ἑβραϊκά ΄΄Γιαχβέ΄΄), ἀποθανεῖσθαι ἐν ταίς ἁμαρτίαις ὑμῶν... Εἶπεν οὔν αὐτοίς ὁ Ἰησοῦς: Ὅταν ὑψώσητε τόν Υἱόν τοῦ ἀνθρώπου, τότε γνώσεσθε ὅτι Ἐγώ Εἰμι (Ἑβραϊκά ΄΄Γιαχβέ΄΄) Ἔλεγον οὔν αὐτῶ: Σύ τίς εἰ;... ΄΄.
Τό νά ἀναγνωρίσει λοιπόν κάποιος τόν Ἰησοῦ Χριστό ὡς Γιαχβέ, δηλαδή ὡς ὁμοούσιόν του Πατρός, εἶναι βασικό γιά τή σωτηρία του. Ἡ παραπάνω Ἑλληνική μετάφρασή του ΄΄Γιαχβέ΄΄, ἦταν μία φράση πού ὁ Ἰησοῦς Χριστός συνήθιζε νά λέει γιά τόν ἑαυτό του, ὑπονοώντας ἔτσι, ὅτι εἶναι ὁμοούσιος του Πατρός του. Δέν πρόκειται ἐδῶ γιά ΄΄ἐλειπτική φράση΄΄, ἐπειδή στίς ἐλειπτικές φράσεις, ἡ ἐλείπουσα λέξη ὑπονοεῖται καθαρά. Ἐδῶ ὅμως, καμμία λέξη τοῦ συμφραζομένου δέν ὑπονοεῖται καθαρά, καί σάν συνέπεια οἱ ἀκούοντες, τοῦ ἔλεγαν: ΄΄Σύ τίς εἰ;΄΄ ἀδυνατώντας νά κατανοήσουν ὅτι ὁ ἄνθρωπος πού ἔβλεπαν ἀπέναντί τους, εἶναι ὁ ἔνσαρκος Γιαχβέ τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης.
Ἡ φράση ΄΄τότε γνώσεσθε ὅτι Ἐγώ Εἰμι΄΄, εἶναι ἡ ἴδια πού χρησιμοποιεῖται στήν Παλαιά Διαθήκη ἀπό τόν Ἰεζεκιήλ: ΄΄καί γνώσεσθε ὅτι ἐγώ Γιαχβέ (Ἑλληνικά ΄΄Εἶμαι΄΄)΄΄. (Ἰεζεκιήλ 35/λέ΄ 9, 15. 36/λς΄ 38. 37/λζ΄ 14, 28. 38/λή΄ 23. 39/λθ΄ 6, 28 κλπ).
Ἔτσι λοιπόν, ὡς ΄΄Γιαχβέ΄΄, ὁ Ἰησοῦς Χριστός χρησιμοποιεῖ καί στά παρακάτω ἐδάφια τή λέξη: ΄΄Εἶμαι΄΄, μέ ἀπόλυτο τρόπο, ὅπως καί στήν Παλαιά Διαθήκη.
Ἰωάννης 8/ἡ΄ 58: ΄΄Πρίν Ἀβραάμ γενέσθαι Ἐγώ Εἰμι΄΄. Δέν λέει: ΄΄Ἐγώ ἤμουν΄΄, ἀλλά ΄΄Ἐγώ Εἰμι΄΄, πράγμα πού δείχνει τήν αἰωνιότητά του, ὡς Γιαχβέ.
Ἰωάννης 13/ἴγ΄ 12 - 19: ΄΄...Ἀπ' ἄρτι λέγω ὑμίν πρό τοῦ γενέσθαι, ἴνα ὅταν γένηται πιστεύσητε ὅτι Ἐγώ Ἠμί΄΄.
Φυσικά οἱ ἀπόστολοι τό κατάλαβαν πολύ καλά αὐτό, ὅταν ὁ Ἰησοῦς Χριστός τούς ἔστειλε τό Ἅγιο Πνεῦμα τήν Πεντηκοστή. Ἔτσι, γράφοντας τά βιβλία τῆς Ἁγίας Γραφῆς, ἐφάρμοζαν στόν Ἰησοῦ Χριστό διάφορα ἐδάφια πού ἀναφέρονταν στόν Γιαχβέ.
Ἕνα τέτοιο χωρίο, εἶναι τό: Ἰωάννης 12/ἴβ΄ 36 - 42. Ἐκεῖ, ὁ Ἰωάννης παραθέτει ἀπό τό Ἠσαΐας 6/ς΄ 1 - 10. Ἐνῶ ἐκεῖ ὁ Ἠσαΐας εἶχε δεῖ τή δόξα του ΄΄Γιαχβέ τῶν δυνάμεων΄΄, ὁ Ἰωάννης ἐξηγεῖ ὅτι στήν πραγματικότητα ὁ Ἠσαΐας ΄΄εἶδε τήν δόξαν αὐτοῦ, (τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ), καί ἐλάλησε περί αὐτοῦ. Ἀλλ' ὅμως καί ἐκ τῶν ἀρχόντων πολλοί ἐπίστευσαν εἰς αὐτόν, πλήν διά τούς Φαρισαίους δέν ὠμολόγουν, διά νά μή γείνωσιν ἀποσυνάγωγοι΄΄.
Ἄν οἱ λεγόμενοι ΄΄Μάρτυρες τοῦ Ἰεχωβά΄΄ ἀπέφευγαν τήν παραλλαγμένη μετάφραση τῆς ὀργάνωσής τους, πρόσεχαν περισσότερο αὐτά πού διαβάζουν στήν Ἁγία Γραφή, καί δέν τά ἀποστήθιζαν παπαγαλίζοντας, θά ἔβλεπαν ὅτι πολλά ἀπό τά ἐδάφια πού καί οἱ ἴδιοι τά χρησιμοποιοῦν γιά τόν Γιαχβέ, ἡ Ἁγία Γραφή τά ἐφαρμόζει στόν Ἰησοῦ Χριστό.
Εὐελπιστοῦμε σέ ἄλλες μελέτες νά ἀναφερθοῦμε στό θέμα τῆς θεότητος τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἀναλύοντας ἄλλες διαφορετικές παραμέτρους περί ΄΄τοῦ Θεοῦ ἠμῶν καί σωτῆρος Ἰησοῦ Χριστοῦ΄΄.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου