Ὁ τρόπος ἐπιλογῆς τῶν ἐφημερίων, ὡς γίνεται σήμερον, εἶναι ἴσως ὁ μὴ χείρων, καθόσον καὶ ἡ συμμετοχὴ τοῦ λαϊκοῦ στοιχείου ἐξασφαλίζεται διὰ τῆς δυνατότητος, ἡ ὁποία παρέχεται εἰς αὐτὸ τῆς ὑποβολῆς ἐνστάσεων ἢ προτάσεων, ἀλλὰ καὶ αἳ ἀσχημίαι, αἳ ὁποῖαι πρότερον ἐσημιοῦντο διὰ τῆς ἀπ’ εὐθείας ὑπὸ τοῦ λαοῦ ἐκλογῆς τῶν ἐφημερίων ἀποφεύγονται.
Ἐκεῖνο, εἰς τὸ ὁποῖον δέον νὰ δοθῆ προσοχὴ εἶναι, ὅπως οἱ κατὰ τόπους Ἱεράρχαι καταβάλλουν πάσαν προσπάθειαν, ὥστε νὰ προσελκυσθῶσιν εἰς τὸν ἱερὸν κλῆρον οἱ μεμορφωμένοι εἴτε αὐτοὶ εἶναι θεολόγοι εἴτε μή. Συνεπῶς, ἐπὶ τοῦ προβλήματος τούτου δὲν ἔχομε νὰ προτείνωμε ἄλλο τί ἐκτός του ὅτι νὰ σταματήση πλέον ὁριστικῶς ἡ ἐπιλογὴ ὡς ἐφημερίων κληρικῶν μὴ ἐχόντων τὰ ἀπαραίτητα μορφωτικὰ προσόντα. Τοῦτο δὲ ὄχι διότι τὰ μορφωτικὰ προσόντα, καὶ δὴ τὰ τυπικά, ἀποτελοῦν τὴν μόνην ἐγγύησιν διὰ τὴν ἐπιτυχίαν τοῦ ἐφημερίου εἰς τὸ ἔργον του καὶ τὴν ἀποστολήν του, ἀλλὰ διότι σήμερον δὲν περιποίει εἰς τὴν Ἐκκλησίαν τιμὴν τὸ ὅτι, μετὰ ἐλεύθερον βίον ἑκατὸν πεντήκοντα σχεδὸν ἐτῶν, ἀρκεῖται αὐτὴ εἰς κληρικοὺς ἐλαχίστης μορφώσεως. Καὶ ἐὰν μὲν οἱ τοιοῦτοι κληρικοὶ διέπρεπον ἐπὶ ἀρετὴ καὶ ἁγιότητι βίου, ἡ ἔλλειψις τῶν μορφωτικῶν προσόντων δὲν θὰ ἦτο τόσον αἰσθητή, δεδομένου ὅμως ὅτι οὗτοι στεροῦνται ἐξ ἴσου πρὸς τὰ μορφωτικὰ καὶ τῶν ἄλλων προσόντων, ἡ ἔλλειψις καὶ τῆς μορφώσεως παρ’ αὐτοῖς καθίσταται ἔτι μᾶλλον ὀδυνηρά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου