ΠΙΣΤΕΥΩ ΣΤΟΝ ΕΝΑ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΘΕΟ. ΑΥΤΩ Η ΔΟΞΑ ΚΑΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΩΝΑΣ ΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ. ΑΜΗΝ
Λοιπόν:
Σκεφτόμαστε πολὺ λιγότερο ἀπ’ ὅσα ξέρουμε. Ξέρουμε πολὺ λιγότερα ἀπ’ ὅσο ἀγαπᾶμε. Ἀγαπᾶμε πολὺ λιγότερο ἀπ’ ὅσο μποροῦμε. Καὶ σ’ αὐτὸ ἀκριβῶς τὸ βαθμὸ εἴμαστε πολὺ λιγότεροι ἀπ’ ὅσο εἴμαστε.
Κανεὶς δὲν μπορεῖ νὰ γιατρέψει τὶς πληγὲς τῆς ζωῆς. Ἔγιναν πρὶν κἂν τὸ πάρουμε εἴδηση καὶ στὴ συνέχεια σὲ κάνουν νὰ κάνεις κάποια πράγματα σ’ ὅλη σου τὴ ζωή, ὥσπου τὰ πράγματα αὐτὰ μπαίνουν συνεχῶς ἀνάμεσα σὲ σένα καὶ σ’ αὐτὸ ποὺ θὰ ’θελες νὰ γίνεις. Καὶ μὲ τὸν τρόπο αὐτὸ χάνεις τὸν ἑαυτό σου γιὰ πάντα.
« Τὸ φῶς τῆς κανδήλας μᾶς θυμίζει τὸ φῶς μὲ τὸ ὁποῖο ὁ Χριστὸς καταυγάζει τὶς ψυχές μας . Τὸ καντήλι μᾶς θυμίζει:
α) Ὅτι ἡ ζωὴ μᾶς πρέπει νὰ εἶναι φωτεινὴ σὰν τῶν Ἁγίων, δήλ. τῶν ἀνθρώπων ποὺ ὁ Ἄπ. Παῦλος τοὺς ὀνομάζει “ τέκνα φωτὸς ”.
β) Ὅπως τὸ καντήλι δὲν ἀνάβει χωρὶς τὰ δικά μας χέρια, ἔτσι καὶ τὸ ἐσωτερικὸ καντήλι τῆς καρδιᾶς μας δὲν ἀνάβει χωρὶς τὰ χέρια τοῦ Θεοῦ. Οἱ κόποι τῶν ἀρετῶν μᾶς εἶναι ἡ καύσιμη ὕλη ( τὸ φυτίλι καὶ τὸ λάδι ) ποὺ γιὰ νὰ ἀνάψουν καὶ νὰ φωτίσουν χρειάζονται τὸ “ πῦρ ” τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.
γ) Ἀνάβουμε τὸ καντήλι γιὰ νὰ μᾶς δείξει ὅτι στὴ ζωὴ μᾶς πρέπει νὰ εἴμαστε ἄνθρωποι αὐτοθυσίας. Ὅπως δήλ. μὲ τὸ λάδι καίγεται στὸ καντήλι τὸ φυτίλι , ἔτσι καὶ τὸ δικό μας θέλημα νὰ καίγεται μὲ τὴ φλόγα τῆς ἀγάπης γιὰ τὸ Χριστὸ καὶ νὰ ὑποτάσσεται πάντοτε στὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ.
Μὲ τὴν προσευχὴ μιλάει ὁ ἄνθρωπος ἄμεσα μὲ τὸν Θεό.
Μὲ τὴν προσευχὴ ξεπερνιοῦνται τὰ ἐμπόδια τοῦ βίου τούτου.
Μὲ τὴν προσευχὴ συντρίβονται τὰ βέλη τῶν ὁρατῶν καὶ ἀοράτων ἐχθρῶν.
Μὲ τὴν προσευχὴ ἀποκτοῦμε τὴν μακαρία ὑπομονὴ τοῦ Θεανθρώπου καὶ Σωτήρα Χριστοῦ καὶ τῶν ἁγίων ἀνδρῶν τῆς Παλαιᾶς καὶ Καινῆς Διαθήκης.
Μὲ τὴν προσευχὴ ἀποκτοῦμε τὴν Οὐράνια Σοφία.
Μὲ τὴν προσευχὴ οἱ ἅγιοι ἄνδρες τῆς Παλαιᾶς καὶ τῆς Καινῆς Διαθήκης ἐτέλεσαν θαύματα.
Μὲ τὴν προσευχὴ μποροῦμε νὰ σταθοῦμε στὰ πόδια μας καὶ νὰ βαδίσουμε ἀπρόσκοπτα τὸ δρόμο τοῦ Θεοῦ.
Μὲ τὴν προσευχὴ ἡ γλώσσα μᾶς γίνεται σάλπιγγα τοῦ Ἄγ. Πνεύματος, σαλπίζουσα οὐράνια ρήματα.
Μὲ τὴν προσευχὴ παραμένει διαρκῶς κοντά μας ὁ φύλακας Ἄγγελος καὶ μᾶς φυλάσσει ἀπὸ κάθε κακό.
Μὲ τὴν προσευχὴ νικᾶμε τὶς πανουργίες τῶν ὁρατῶν καὶ ἀοράτων ἐχθρῶν.
Μὲ τὴν προσευχὴ παρηγορούμεθα καὶ ἀνακουφιζόμεθα στὶς λογὴς- λογὴς θλίψεις τῆς ζωῆς!...
α) Νὰ ξεχνᾶς κάθε φροντίδα, καὶ β) Τὸ λόγο ποὺ προσφέρει τὸ στόμα αὐτὸν νὰ συλλογίζεται καὶ ὁ νοῦς μας, δηλαδὴ νὰ μὴ λαλεῖ ἄλλα ἡ γλώσα καὶ ἄλλα σκέπτεται ὁ νοῦς μας. Τότε ἀληθινὰ ἡ προσευχὴ ἀνεβαίνει στὸν Οὐράνιον Πατέρα καὶ παίρνουμε τὰ μεγάλα χαρίσματα καὶ τὶς δωρεὲς τοῦ Ἄγ. Πνεύματος καὶ συγχωροῦνται οἱ ἁμαρτίες μας…
ΑΙΩΝΙΑ ΣΟΥ Η ΜΝΗΜΗ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΕ, ΚΑΙ ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΒΡΕΘΟΥΝ ΜΙΜΗΤΕΣ ΣΑΣ
Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΧΑΡΙΣΤΗΚΕ ΣΤΟΝ ΠΑΠΑ ΓΙΑΤΙ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΑΝ ΖΟΥΣΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΔΕΝ ΘΑ ΧΑΡΙΖΟΝΤΑΝ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑ.
ΑΙΩΝΙΑ ΣΟΥ Η ΜΝΗΜΗ ΜΑΚΑΡΙΩΤΑΤΕ
ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΤΕ ΟΤΑΝ ΠΡΟΣΚΥΝΗΣΑΤΕ ΣΤΟΝ ΤΑΦΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΚΟΣΜΑ ΤΟΥ ΑΙΤΩΛΟΥ ΚΑΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΑΣ ΕΙΠΕ
Ὁ πόνος γίνεται τὶς περισσότερες φορὲς τὸ αἴτιο ἀναθεώρησης συμπεριφορῶν καὶ σχέσεων μὲ ἀνθρώπους καὶ κυρίως μὲ τὸ Θεό. Στὶς περιπτώσεις μάλιστα ποῦ ὁ πόνος τοῦτος σὲ φέρει ἀντιμέτωπο μὲ τὸν θάνατο τότε ἡ πράξη τῆς ἀναθεώρησης μπορεῖ νὰ ἀγγίξει καὶ τὸν ἀπόλυτο βαθμὸ μπροστὰ στὴ διάπλατα ἁπλωμένη ματαιότητα. Ἡ δοκιμασία ἑνὸς ἀσθενοῦς δὲν ἀφορᾶ ὅμως μόνο τὸν ἴδιο καὶ τὸν τρόπο ποὺ ἐκεῖνος θὰ διαχειριστεῖ τούτη, ὥστε νὰ λάβει τὸ ποθούμενο ἀποτέλεσμα, τὴν εὐεργεσία δηλαδὴ τῆς ἴασης καὶ ἐν γένει τὴ σωτηρία τῆς ψυχῆς. Κατὰ ἕνα μεγάλο μέρος μαζὶ μὲ τὸν πονεμένο δοκιμάζονται καὶ οἱ πλησίον σ’ αὐτὸν ἄνθρωποι, ὡς πρὸς τὸ θέμα τῆς διαχειρίσεως τοῦ πόνου ὥστε νὰ καταλήξει ὁ ἀσθενὴς ἀλλὰ καὶ ἐκεῖνοι στὴν ὁδὸ τῆς λύτρωσης.
Μία εὐλογημένη λοιπὸν ἄσημη γιὰ τοὺς πολλοὺς ἀλλὰ διάσημη γιὰ τὸν οὐρανὸ Χριστιανὴ γυναίκα, περιγράφουμε σήμερα. Μία γυναίκα ἡ ὁποία μέσα ἀπὸ τὴν ἐργασία τῆς ἀποκλειστικῆς νοσοκόμας σὲ νοσοκομεῖο τῆς ἐπαρχίας δίδει ἐδῶ καὶ χρόνια μαρτυρία Χριστοῦ ὁδηγώντας ἀπολωλότα πρόβατα στὴ σωτηρία. Μία γυναίκα ποὺ ἀθόρυβα βοηθοῦσε καὶ συνεχίζει νὰ βοηθᾶ τοὺς πονεμένους νὰ κατανοήσουν τὸ Θεό. Μία Χριστιανὴ ποὺ ἁλιεύει χωρὶς φανφαρονισμοὺς καὶ τυμπανοκρουσίες ψυχὲς κατατρεγμένες.
Ἐμπρὸς ὅλοι ἐσεῖς ποῦ χειρίζεσθε τὴν Ἐκκλησία ὀργανωθεῖτε καὶ κρατᾶτε τὰ μοναστήρια γιὰ νὰ μπορεῖ νὰ ξανάρθει ἡ θέρμη στὶς καρδιὲς τῶν πιστῶν ἀλλὰ καὶ τῶν μοναχῶν. Ὅλοι τρέμουν τὸ χειρότερο. Ὁ Θεὸς ὅμως, δοκιμάζει τὴ λαιμαργία αὐτῶν τῶν ἱερέων ποὺ τὸ παίζουν ζάρια... Ἀλήθεια πὼς θὰ μπορέσετε μία ὁμάδα ἄστατων καὶ διαφθορέων τῆς πίστης νὰ δεῖτε γύρω σας; Ὁ Πάπας καὶ γενικὰ οἱ Καθολικοὶ δουλεύουν συστηματικὰ γιὰ νὰ ἔχουν τοὺς πιστοὺς καλὰ κοντά τους. Κάντε τὸ ἴδιο καὶ ἐσεῖς. Φέρτε τοὺς πιστοὺς στὸ φῶς τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ τότε ἡ Ἐκκλησία τοῦ Θεοῦ θὰ σᾶς βοηθήσει γιὰ μία ὡραῖα γῆ.
Μὴ φοβᾶσαι νὰ εἶσαι σταθερὴ μαζί μου. Αὐτὸ θὰ μὲ κάνει νὰ νοιώθω περισσότερη σιγουριά.
Μὴ μὲ κάνεις νὰ νοιώθω μικρότερος ἀπ’ ὅ,τι εἶμαι. Αὐτὸ μὲ σπρώχνει νὰ παριστάνω καμιά φορά τὸν «σπουδαῖο».
Μὴ μὲ ἀγνοεῖς ὅταν σου κάνω ἐρωτήσεις. Γιατί θ’ ἀνακαλύψεις πὼς θ’ ἀρχίσω νὰ παίρνω πληροφορίες ἀπὸ ἄλλες πηγές.
Μὴ μὲ παραχαϊδεύεις! Ξέρω πολὺ καλὰ πὼς δὲν πρέπει νὰ μοῦ δίνεις ὁτιδήποτε σου ζητῶ. Σὲ δοκιμάζω γιὰ νὰ δῶ.
Μὴν ξεχνᾶς πὼς δὲν θὰ μπορέσω ν’ ἀναπτυχθῶ χωρὶς πολλὴ κατανόηση καὶ ἀγάπη. Αὐτὸ ὅμως δὲ χρειάζεται νὰ τὸ πῶ. Ἔτσι δὲν εἶναι;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου