ΔΙΑΤΕΛΕΣΑΝΤΕΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΑΙ

Ο μακαριστος Ιεζεκιηλ

Ὁ ἀείμνηστος Μητροπολίτης Θεσσαλιώτιδος Ἰεζεκιήλ γεννήθηκε στήν Καλαμάτα τήν 4η Ὀκτωβρίου 1874 καί, κατά κόσμον, ὀνομαζόταν Παναγιώτης Φ. Στροῦμπος. Μετά τίς γυμνασιακές του σπουδές ἀνέλαβε τή διεύθυνση τῶν ἐμπορικῶν ἐπιχειρήσεων τοῦ πατέρα του καί γιά ἐμπορικούς λόγους ἐπισκέφθηκε τή Ρωσία, τή Ρουμανία καί τή Τουρκία.

Πνεῦμα ὅμως ζωηρό καί ἀνήσυχο ὁ Παναγιώτης Στροῦμπος, παράλληλα μέ τό ἐμπόριο, ἀσχολοῦνταν μέ τά γράμματα καί τή δημοσιογραφία, δημοσιεύοντας ἀνταποκρίσεις καί ἄρθρα στίς ἀθηναϊκές ἐφημερίδες «Παλλιγγενεσία», «Καιροί», «Ἀνατολή» κ.α.. Ἐπίσης ἐγγράφεται στή Θεολογική Σχολή καί τή Νομική του Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν καί τό 1905 παίρνει τό πτυχίο καί τῶν δύο Σχολῶν. Κατόπιν ἐκάρη μοναχός στήν Ἱερά Μονή Βελανιδιᾶς Καλαμάτας ἀπό τόν Μητροπολίτη Μεσσηνίας Μελέτιο καί πῆρε τό ὄνομα Ἰεζεκιήλ Βελανιδιώτης. Στή συνέχεια χειροτονεῖται διάκονος καί πρεσβύτερος (Ἀρχιμανδρίτης) καί ἀναλαμβάνει προϊστάμενος τοῦ ἱεροῦ ναοῦ Χρυσοσπηλιώτισσας Αἰόλου, στήν Ἀθήνα. Ἀργότερα κατά τήν παραμονή του στήν Τεργέστη τῆς Ἰταλίας ἀναλαμβάνει προϊστάμενος τοῦ ἱεροῦ ναοῦ τῆς ἐκεῖ ἑλληνικῆς κοινότητας.

Κατά τόν Ἅ΄ παγκόσμιο πόλεμο ἦρθε στήν Ἑλλάδα καί ὑπηρέτησε ὡς ἐθελοντής στρατιωτικός ἱεροκήρυκας καί ἔλαβε μέρος στίς ἐκστρατεῖες τῆς Σερβίας καί Μικρᾶς Ἀσίας μέ ἀποτέλεσμα νά τραυματιστεῖ. Γιά τό λόγο αὐτό τιμήθηκε μέ τόν πολεμικό σταυρό ἀνδρείας Β' τάξεως, μέ τό μετάλλιο στρατιωτικῆς ἀξίας Δ' τάξεως καί μέ τόν ἀργυρό σταυρό τοῦ Σωτῆρος.

Τόν Ὀκτώβριο τοῦ 1924 ἐξελέγη Μητροπολίτης Θεσσαλιώτιδος. Στή Μητρόπολη αὐτή ἀνέπτυξε πλούσια θρησκευτική, κοινωνική, πνευματική κ.λπ. δράση. Ἵδρυσε στήν Καρδίτσα τό φιλόπτωχο ταμεῖο «Ἅγιος Σεραφείμ» μέ σκοπό τήν παροχή βοήθειας σέ ἀπόρους, τή χορηγία συσσιτίων σέ φτωχούς, τήν προικοδότηση ἀπόρων κοριτσιῶν κ.λπ. Ἵδρυσε ἐπίσης τήν ταπητουργική σχολή Καρδίτσας, τό σύλλογο Λαϊκῆς Βιβλιοθήκης «Ἡ Ἀθηνᾶ», τό παλαιό νοσοκομεῖο Καρδίτσας σέ οἰκόπεδο τῆς ἱερᾶς μονῆς Κορώνας, τό Σανατόριο καί τίς παιδικές κατασκηνώσεις.

Ὅπως καί πρῶτα ὡς λαϊκός, ἔτσι καί τώρα ὡς ποιμενάρχης συγγράφει καί δημοσιεύει σέ περιοδικά καί ἐφημερίδες πλῆθος μελετῶν καί ἄρθρων ἐπί ἱστορικῶν, θεολογικῶν, κοινωνικῶν, νομικῶν κ.α. θεμάτων, τά περισσότερα ἀπό τά ὁποία συγκεντρώθηκαν καί ἐκδόθηκαν σέ τέσσερις τόμους, μέ τίτλο «Ἔργα καί Ἡμέραι».

Ἐξεδήμησε εἰς Κύριον τό Σεπτέμβριο τοῦ 1953, ἀφοῦ εἶχε ὑποβάλει τήν παραίτηση τοῦ δύο χρόνια περίπου νωρίτερα, ὑπέρ τοῦ Μητροπολίτου Ζιχνῶν Κυρίλλου, ὁ ὁποῖος εἶχε διατελέσει Πρωτοσύγκελλός του.